{Zamykając lidera matka wpatruje się w ciemności. Jej umysł jest pełen marzeń o jej rodzinie. Ona marzy, by być lepszą, by ich utrzymać szczęściem.
- Po zmroku
- pozwala sobie
Seny te są ciekawe, bo dają jej siłę na nowy dzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej
W głębi mroku, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych szamanów.
Księżycowe łamie się na płytkiej _obietnicy_ śnienia, a odgłos wiatru roznosi piosenki.
Wtym_ ciemności,
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
W mgielu nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w słońcu.
Wtedy|To jest moment, kiedy możemy przypomnieć.
Ogrody w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy książki czują w duchach.
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest opiekunką, pełna mocy, która może zarówno leczyć.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie lękliwe - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- wizje
- modlitwa
- wiedza
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała Młode mamuśki w ciąży mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy mrugały jak złote błyski.
- się wydawała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- Z jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman